ඇත්තටම මගේ කය මට ද?

මගේ සිරුර දිහා බලන විට මට හිතෙනව, යම් ලෙස හෝ ඒ ගැන කිසිම පාලනයක් මට තියෙනවද කියා. හුස්ම ගැනීම, හදවත ස්පන්දනය, ලේ ගමන, බඩවැල් වල ක්‍රියාකාරිත්වය, වකුගඩු ලේ පිරිසිදු කිරීම යන සියල්ල ස්‍වයං ක්‍රියාවලි නොව. සෑම ශෛලයකම නොයෙක් දේ නිරුතුව වෙනව. පටක, අවයව, පද්‍ධති ඔක්කොම එහෙමයි. "ඔටෝ" දාල. මට කරන්න දෙයක් නෑ. මගේ අත උස්සන කොට මා හිතා මතා කරන දෙයක් නේද? තව දුරට හිතුවම, මට ඒ ගැනත් සැක හිතුන. අතක් උස්සන කොට අස්ති, පේශි, හන්දි, ස්‍නායු කීපයක්ම වැඩකරනව. මා හිතල කරන්නෙ නෑ. ඒව ඔක්කොම ක්‍රමානුකූලව වැඩ කලේ නැතිනම්, මට අත හරියට පාලනයක් ඇතුව යොමු කරන්න බෑ. එතනත් ගොඩක් වැඩ එතකොට මගේ පාලනයක් නැතුව නොවෙද වනුයෙ?

මගෙ කය වයස යැම මට වලකන්න බෑ. උස මහත, හමේ පැහැය, මුහුනේ කැත, ලෙඩවීම, මරණයට පත්විම යන කිසිදෙයක් පාලනය කරන්න බෑ. ඔක්කොම "ඔටෝ"!

ස්‍වභා දහමෙන් දෙන මෙම සිරුර, "මේක ඔබට" ම කියල දීල නෑ. අයිතිය ස්‍වභා දහමටම යි. පාලනය ත් එයාටමයි.